Pierwszym wynalezionym przez człowieka metalem była miedź. Stało się to ok. 5500 lat p.n.e. na terenie dzisiejszego Iranu. Od tego momentu rozpoczyna się epoka miedzi, zwana też eneolitem lub chalkolitem – okres przejściowy między epoką kamienia a epoką brązu.

Pierwsi hutnicy jako rudy miedzi użyli malachitu, a wytapianie metalu polegające na podgrzewaniu rudy do momentu aż metal wypłynie stało się techniką, która później posłuży do wytapiania innych metali.

Warto zauważyć, że w użyciu ciągle były narzędzia wykonane z kamienia, czy krzemienia. Pozostały one w użyciu przez kolejne setki lat, gdyż miedź, która była co prawda metalem plastycznym, dającym się kuć i odlewać, okazała się jednocześnie zbyt miękka do wykonania toporków i innych narzędzi.

Dopiero wynalezienie brązu, czyli stopu miedzi z cyną, dwa tysiące lat później dało szansę na produkcję stosunkowo trwałych narzędzi: siekier, młotów, motyk, sierpów, noży, a także broni: toporów, ostrzy do włóczni, grotów oraz elementów pancerzy.

Wynalezienie brązu, które umożliwiło produkcję przedmiotów wielokrotnego użytku, było momentem przełomowym i znacznie przyśpieszyło rozwój cywilizacji. Dopiero jednak epoka, która miała dopiero nadejść – epoka żelaza – oraz rozwój metalurgii doprowadziły do powstania świata, którym obecnie się cieszymy…

źródła:

• Wikipedia
• Rodnej Castleden „Wydarzenia, które zmieniły losy świata”