Walcowanie metali to jedna z możliwych metod obróbki plastycznej metalu. Polega ona na nadawaniu materiałowi kształtu poprzez przesuwanie go pomiędzy obracającymi się z obu stron rolkami walcarek lub za pomocą pras krawędziowych, które powodują odkształcenie plastyczne metalu podczas ruchu między nimi. Jest to podstawowa metoda nadawania kształtu wyrobom hutniczym, od blach przez rury, pręty czy kształtowniki. Pod wpływem walcowania, wysokość materiału się zmniejsza, zaś znacznie wydłuża się długość i nieznacznie szerokość – choć stopień zależny jest od tego czy dokonujemy standardowego walcowania wzdłużnego czy innego układu.
Istnieje szeroki wachlarz różnych możliwości dokonania walcowania na metalu, specyfikowane poprzez podział na ruch walców (wzdłużny, poprzeczny, pielgrzymowy, kuźniczy czy skośny), układu klatek roboczych (jedno lub wieloliniowe, ciągłe, półciągłe, mijane czy szachownicowe) czy ze względu na temperaturę (walcowanie na zimno, ciepło, lub gorąco), z czego zazwyczaj wykorzystywane jest walcowanie na gorąco (w temperaturze rekrystalizacji materiału), aby zminimalizować nacisk niezbędny do dokonania odkształcenia – walcowanie na zimno jest wykorzystywane głównie przy bardzo cienkich wyrobach płaskich – blachach, taśmach, foliach oraz prętach i rurach o niewielkich średnicach. Zaletą takiego zabiegu jest wysoka dokładność kształtu i wymiaru wobec naszego zamysłu oraz gładkość powierzchni.
Sprawne walcowanie przemysłowe wymaga jednak jeszcze uwzględnienia układu walcarek, przez jaki przechodzić będzie materiał. Walcarki w układzie liniowym napędzane są jednym silnikiem, przez co ograniczamy szybkość walcowania ze względu na konieczność dostosowania prędkości do najbardziej wydłużonego materiału w końcowej fazie walcowania. Aby temu zapobieć, stosuje się kilkuliniowe walcowanie, w wyniku czego każda linia ma swój własny silnik i własną prędkość. Co więcej, większa liczba linii umożliwia umieszczenie większej liczby wykrojów.
Walcowanie ma szczególnie kluczowe zastosowanie podczas hutniczej przeróbki plastycznej metali. Rezultat procesu odlewania stali (wlewki) walcuje się na zgniataczu, w wyniku czego otrzymujemy tzw. kęsiska. Te są następnie z kolei walcowane na arkusze, taśmy oraz wstęgi lub – w przypadku kęsisk o przekroju kwadratowym – walcowane są albo na mniejsze, bardziej płaskie kęsiska, albo na dużego rozmiaru, pręty, szyny, rury, blachówki (arkusze grubej płyty) oraz pręty-półwyroby do kucia mniejszych prętów o zmiennym przekroju. Za pomocą walcowania można wyrobić także wiele innych materiałów – koła wagonowe lub zębate, elementy gwintowane, kule czy obręcze kół.
