Do wykrywania niezgodności występujących w złączach spawanych stosuje się nieniszczące metody badań połączeń spawanych w skład którego wchodzą:

– oględziny zewnętrzne (kontrola wzrokowa): podstawowa metoda polegająca na obserwacji wzrokowej i pomiarach spoin. Do tej metody używa się własnych oczu, które mają za zadanie sprawdzić wizualnie, czy wszystkie spoiny wykonano i prawidłowo umiejscowiono; czy powierzchnia, kształt i grubość spoin jest prawidłowa; wykryć wady powierzchniowe takie jak odpryski czy przyklejenia. Dzięki tej metodzie możemy wykryć wady powierzchni i kształtu, pęknięcia w spoinie czy braki przetopu i wycieki w spoinach czołowych jednostronnych. Natomiast do oględzin wewnętrznych powierzchni rur oraz małych zbiorników można zastosować endoskop.
– badania radiograficzne: metoda ta polega na wykonywaniu radiogramów badanych złączy za pomocą promieni X (Roentgena), które wady opisuje się na radiogramach. Metoda ta pozwala na wykrycie wad wewnętrznych.
– badania ultradźwiękowe: jest to bardzo czuła metoda wykrywania wad w metalu, która polega na obserwacji przebiegu drgań mechanicznych wielkiej częstotliwości przechodzących przez dany metal. Falę ultradźwiękową wprowadza się do badanego przedmiotu przez głowicę i stosuje się odpowiedni płyn sprzęgający.
– badania penetracyjne: polegające na wnikaniu cieczy w kapilary, gdzie nadmiar usuwa się, po czym pozostała część cieczy wywabiana jest na powierzchnię za pomocą wywoływacza. Metoda ta służy do wykrywania pęknięć, porowatości, przyklejeń i pęcherzy kanalikowych.
– badania magnetyczno-proszkowe: tani, prosty i pewny sposób wykrywania pęknięć powierzchniowych czy też przy powierzchniowych, w przedmiotach ferromagnetycznych.
– badania szczelności: do tej metody wykorzystuje się następujące próby: próba naftą i kredą, próba wodna, próba sprężonym powietrzem, próba podciśnieniowa, próby przy użyciu amoniaku, freonu lub helu.